Overslaan en naar de inhoud gaan

Adempauze

adempauzeAdempauze


Een rustbank is welgekomen
om op je tocht af en toe
even op adem te komen.

Onder deze naam
bundelen wij
tussentijdse opkikkertjes - TTO
(gebeurtenissen, teksten, muziek)

 

 

 

 

TTO 11 februari 2024

Enkele dagen voor Valentijn passen enkele teksten over liefde.
 

Als je echt van iemand houdt, iemand alles toevertrouwt. 
Een die echt weet wie je bent, ook je zwakke plekken kent.
Die je bij staat en vergeeft, een die “naast” en “in” je leeft. 
Dan voel je pas wat leven is, en dat liefde geven is.

Toon Hermans

 

‘Ik versta onder liefde:
de duizenden nuances van vriendelijkheid en vriendschap,
van hartstocht en hoofsheid,
van bedachtzame eerbied en mededogen,
waarmee mensen elkaar bejegenen.

Ik versta onder liefde
ook de wijsheid en de wetenschap,
fantasie en volharding,
waarmee de aarde wordt opgebouwd,
steeds weer,
tegen alle afbraak in.

Alles wat ten goede is, alles wat zingt en in vervoering brengt,
alles wat troost en tot bezinning leidt,
en alles wat bijdraagt tot iets meer recht en vrede voor zo veel mogelijk mensen,
noem ik liefde’

Huub Oosterhuis

TTO 14 januari 2024

Het onophoudend alweer

 

hoe een lichtende flits zich vertaalde
in veel stof en vuur, geraas en gehuil

het zoeken naar wie het wel nog haalde
vrede begraven in alweer een kuil

zonder hoop, zonder rede / geen akkoord
het oog om oog, land om land / geen bestand

de sirenen loeien naar kelderoord
en stappen kiezen alweer haastig kant

angst in al die beklijvende beelden
de doden nauwelijks nog te tellen

geen onderhandelingen, enkel verdeelden
hoe moet ik, aan wie overleeft, dat vertellen

luk vermeulen
 

TTO Nieuwjaar 2024

Blijf u ergeren aan de dwaasheid van de wereld 
maar wees vooral ontroerd tot tranens toe 
om de wonderen van de schoonheid en de liefde'.

Willem Vermandere   'Volle dagen'  1997 

TTO 5 november 2023

Ferm ( de vroegere KVLV) heeft op verschillende plekken in Vlaanderen 
troostplekken gecreëerd. Soms ook PlantTroost genaamd . 
Omdat er op deze plekken bloembollen geplant worden 
als symbool voor hoop, vertrouwen en kracht.

Meerweten?

 

Deze plek is van ons.
Hier zijn we voor altijd het stille knisperen
in het schitterende ochtendlicht.
De ontluikende bloem, een eeuwige wind.
Dat enkel jij zo kijkt hoeven
we aan niemand uit te leggen.
Zwijgend leggen wij onze handen
als vanzelf in, in elkaar.
Zie je lacht
want je weet vanzelfsprekend :
hier is waar wij samen zijn.
Deze plek is van ons.

 

Jan Ducheyne

TTO 29 oktober 2023

Bidden is mij niet gegeven 

Bidden is mij niet gegeven als ik volkeren zie vertrapt. 
Het vloekt in mij. 
Laat dan maar mijn vloeken bidden zijn. 

Bidden is mij niet gegeven, als ik kinderen zie verkracht. 
Het huilt in mij. 
Laat dan maar mijn huilen bidden zijn. 

Bidden is mij niet gegeven, als ik vluchtelingen zie verjaagd. 
Het stormt in mij. 
Laat dan maar mijn stormen bidden zijn. 

Bidden is mij niet gegeven, als ik kapitaal zie heersen. 
Het breekt in mij. 
Laat dan maar mijn breken bidden zijn. 

Bidden is mij gegeven, 
als ik vloeken mag, 
als ik huilen kan, 
als ik stormen durf, 
als ik breken leer, 
om zoveel onrecht, 
om zoveel leed. 

(Luc Vankrunkelsven o.praem.)

TTO 30 april 2023

Op Paasdag overleed Huub Oosterhuis.
Van hem sturen we Psalm 1, in de twee versies die hij er van maakte.

Gelukkig is de mens
die niet te rade gaat bij goddeloosheid
geen voet zet op de wegen van het kwaad,
niet neerzit in de kring waar wordt gelachen
om God en zijn gebod.
Gelukkig is de mens
hij zoekt met heel zijn hart het woord des Heren
en proeft de diepe wijsheid dag en nacht.

Hij is een boom, geplant aan levend water,
die goede vruchten geeft.
En hij zal niet verdorren voor zijn tijd;
wat hij ook doet, het zal gedijen.

Maar wee de mensen die Gods woord verachten;
zij zijn als kaf dat op de wind verwaait.
Zij houden het niet uit in het gericht,
wanneer hij zijn rechtvaardigen verzamelt.

God kent zijn mensen en behoedt hun wegen
Wie hem veracht loopt verloren

Proeve van een nieuwe vertaling
door Huub Oosterhuis en Michel van der Plas
in samenwerking met Pius Drijvers en Han Renckens

Bij de vertaling van Psalm 1 in 50 Psalmen vrij vonden we een commentaar van Frits Tromp:

Het eerste woord van het boek van de Psalmen is ‘Welzalig’,
een woord dat de betekenis heeft van gefeliciteerd, welgelukzalig, je bent te prijzen, of nóg sterker: proost.
Het laatste woord uit hetzelfde Bijbelboek is ‘halleluja’ (Psalm 150), ‘alle eer aan God’.

Tussen deze twee woorden gebeurt het.
Proost en Eer aan God vormen de alfa en de omega
van Gods oudtestamentische liedboek.
Iemand die te feliciteren is, geeft alle eer aan God.
En wie alle eer aan God geeft, is te feliciteren.
Psalm 1 zet hoog in met dat eerste woord, proost/welzalig.
Het is een zaligspreking waarmee dit lied begint.
De psalm wijst erop dat echte religie
niet los kan staan van ons gedrag in het dagelijkse leven.
Daarin worden we door Gods wet onderwezen,
we krijgen een richting mee.

Hoe ziet dat leven er dan concreet uit?
Daar geeft deze psalm een concreet antwoord op,
als we de vertaling van Huub Oosterhuis mogen geloven.
Hij vertaalt de psalm als volgt:

Goed is dat je niet doet wat slecht is
Niet achter oplichters aanloopt
Niet met Ploert en Schender heult
Niet je schouders ophaalt
Ploert en Schender, ach zo is de wereld.’

Tafelgebed in oorlogstijd
Edward-Schillebeeckx

Bron: Verhalen van een Levende,
Valkhof Pers, 2015

De Heer zij met u.
En met uw geest.

Verheft uw hart.
Wij zijn met ons hart bij de Heer.

Brengen wij dank aan de Heer, onze God.
Hij is onze dankbaarheid waardig.

Waarlijk, eeuwig-goede God,
het is goed en passend,
U steeds en overal dank te zeggen,
door Jezus Christus, onze Heer.

Maar het valt ons in deze uren moeilijk,
een dankgebed uit te spreken,
wanneer ons hart, veeleer dan van dank,
vervuld is van klachten,
woede en smeekbeden.

Het werk van Uw handen
wordt door oorlog verminkt;
er heersen ellende en dood,
radeloosheid, zelfs wanhoop.

Onschuldigen en kleinen vallen ten offer,
duizenden en duizenden vluchten,
worden weggejaagd of gedeporteerd.

Menselijke blindheid en kortzichtigheid,
macht, eigenbelang en vijandsbeelden,
– schuld van gisteren en schuld van vandaag –
dat alles krijgt het aanschijn van een onherkenbaar gedrocht,
dat de gezochte weg naar vrede verspert.

Toch blijven wij belijden,
dat Gij zijt de Heer van de geschiedenis.
Al verstaan wij onszelf niet,
schepselen die uw schepping verminken,
mensen, door U geschapen naar uw beeld en gelijkenis.

We blijven vragen dat Uw Rijk kome,
niet een rijk van machtige heersers,
maar een rijk van gevende, weliswaar kwetsbare liefde.
Laat nu reeds op aarde een glimp van dat rijk oplichten.

Lieve God, daarin geloven wij.

Vol verwachting en hoop durven en mogen we daarom,
ook in dit uur,
U hulde brengen en dank.

Met alwat en alwie zich bij U
en in heel dit heelal
uw schepsel mag noemen,
zingen wij,
met gedempte stem
en niettemin vol lof,
uw heilige Naam ter ere:

Heilig, heilig, heilig ...
Heer, wat moeten we na deze huldezang zeggen,
als aan ons, Godgelovigen, wordt gevraagd:

'Waar is uw God?'
Wij, die ons christenen noemen,
hebben daarop geen antwoord,
behalve dan dit ene:
uw Mensenzoon,
de Messias van Israël
en de Heer van alle mensen en volken.
daarom ‘Uw Zoon’ genoemd,
de Verrezene,
hoog boven alle namen verheven.

In Hem hebt Gij ons geopenbaard,
dat het wel en wee van deze aarde,
het leed en het welzijn van mensen,
U na aan het hart liggen;
dat niet de oorlogvoerenden,
maar alleen de slachtoffers het recht hebben
uw goddelijke Naam in de mond te nemen,
dat Gij, hoe Onzienlijk ook en voor ons Onbegrijpelijk,
niet in een onbereikbare verte vertoeft,
maar ons telkens dicht nabij bent.

Daarom gedenken wij,
nu, in dit uur,
met meer aandrang dan ooit,
hoe Hij, die zoveel van ons hield
en één is met U, zijn goede Vader,
in de laatste nacht van zijn leven op aarde
het brood nam in zijn heilige handen,
het zegende en brak en deelde,
de tafel rond, aan zijn geliefden, zeggend:

Dit is mijn lichaam voor u.

Hij nam ook de beker van tafel,
dankte en prees U, Vader, en zei:

Drinkt deze beker, allen met mij,
want dit is mijn verbond van liefde met u,
mijn er-zijn voor jullie,
mijn bloed dat vergoten wordt tot verzoening:
bevrijding, vrede en geluk voor alle mensen.
Blijf dit doen om Mij te gedenken.

Mysterie van ons geloof

Lieve God,
in Jezus hebt Gij Uzelf menselijker getoond
dan mensen elkander ooit bejegenen.

In Hem hebt Gij getoond wat mens-zijn is
als wij zijn ‘mensen van God’,
zoals Gij zijt een ‘God van mensen’.

In Hem toont Gij uw solidariteit
met het lot van menselijk leven,
van menselijk lijden,
van menselijk sterven.

In Hem toont Gij uw herstel
van geschonden menselijkheid.
De lijdende richt Gij op en verheft Gij.

Nu juist als Verrezene, levend bij God,
zijt Gij bij ons,
onder ons
. overal, waar liefde van mensen vindingrijk maakt
en mensen wegen tot wederzijds begrip vinden;
. overal, waar volkeren, groepen en enkelingen
zich verzetten tegen alle onrecht van geweld en oorlog
. overal, waar onrecht wordt overwonnen en gerechtigheid vervuld;
. overal waar vergeving wordt aangereikt
en mensen, vaak armen en onaanzienlijken,
telkens opnieuw zich oprichten, opstaan om nieuwe kansen aan te grijpen.

In dat alles: dáár zijt Gij in ons midden.

Heel bijzonder nabij ervaren we U
waar Jezus ons rond zijn tafel verzamelt,
om met ons de maaltijd te delen.

Stort daarom uw Heilige Geest uit over ons,
over alle mensen,
ook over uw kerk,
haar gelovigen en al hun herders, van laag tot hoog.

Schenk ons de Geest van liefde en vergiffenis,
de Geest van uw Gezalfde, Jezus de Levende.

Wij smeken U:
beteugel de overmoed der machtigen,
snoer boosaardige monden en bind hun daden.

Aan uw gerechtigheid bevelen wij aan,
allen die het bloed van hun broeder Abel vergieten;
en vergeef tenslotte mensen onder ons
die U om deze oorlog vervloeken,
want ze weten niet wat ze doen.

Dit alles vragen wij U
door Hem en met Hem en in Hem,
Heer onze God, almachtige Vader,
in de eenheid van de heilige Geest,
hier en nu en tot in eeuwigheid.

Tot lof, dank en hulde aan U,
kwetsbare en ontwapenende,
algoede God,
in Wie geen geweld is,
tot heil tevens, welzijn en geluk van mensen,
mogen en durven wij nu ook
samen bidden, zoals Hij, uw Jezus, het ons heeft geleerd:

Onze Vader


Want van U is het koninkrijk
en de kracht en de heerlijkheid
in eeuwigheid.

AMEN.

 

TTO 12 februari 2023

Als je echt van iemand houdt,
iemand alles toevertrouwt.
Een die echt weet wie je bent,
ook je zwakke plekken kent.
Die je bij staat en vergeeft,
een die “naast” en “in” je leeft.
Dan voel je pas wat leven is,
en dat liefde geven is.

Toon Hermans

‘Ik versta onder liefde:
de duizenden nuances van vriendelijkheid en vriendschap,
van hartstocht en hoofsheid, van bedachtzame eerbied en mededogen,
waarmee mensen elkaar bejegenen.

Ik versta onder liefde
ook de wijsheid en de wetenschap,
fantasie en volharding,
waarmee de aarde wordt opgebouwd,
steeds weer, tegen alle afbraak in.

Alles wat ten goede is, alles wat zingt en in vervoering brengt,
alles wat troost en tot bezinning leidt,
en alles wat bijdraagt tot iets meer recht en vrede
voor zo veel mogelijk mensen, noem ik liefde’

Huub Oosterhuis

TTO 15 januari 2023

Bezinning
 
Om zegen bidden we U, God.
Maak ons sterk en scherpzinnig,
bestand tegen leugens en schijnwaarden,
tegen de giftige lucht
die we tegen wil en dank moeten inademen.
 
Beloof ons uw licht op onze wegen
en de moed om ook in het donker onze weg te zoeken.
 
Zegen ons met vriendschap en liefde
en met kracht in uren van eenzaamheid.
 
Zegen ons met vreugde,
zegen ons met tranen.
Roep ons tot vrijheid, roep ons tot uw dienst.
 
Bewaar ons zoals we zijn op deze dag             
en maak ons hoopvol
voor de dagen die komen.
 
En wees Gij voor ons
de ongeziene reisgenoot,
de stille stem,
de vriend zonder naam.

TTO 25 september 2022

Heilige beweging

Niets is af.
Geen denken en geen spreken.
De kleinste ster niet aan de hemel.
En de oude boom niet die bijna kreunend
weer zijn vruchten draagt.
Noch zelfs de grijsaard die voorbij komt
en die soms zijn tred vertraagt
omdat zijn pad nog verder gaat.

Alles wat eens tot leven werd geroepen
is bestemd om onderweg te zijn
en te veranderen. Dat langzame gebeuren
van zich open vouwen
om tastend te gaan groeien
en zich telkens te herscheppen
vanuit de ingeboren kern.

Laat mij het noemen:
de heilige beweging
van het worden.

Kris Gelaude
uit het Tijdschrift voor Geestelijk Leven (juli-september 2022)

TTO 7 augustus 2022

Leve de vakantie

Uit het tijdschrift 'Evangelie levensnabij. Geloof en leven verweven'

Document
lichtwake op 6 augustus aan de St Michielskerk

image-20220807203734-1

Zegen

Zegen ons en behoed ons, doe lichten over ons Uw aangezicht, en wees ons genadig.
Zegen ons en behoed ons, doe lichten over ons Uw aangezicht, en geef ons vrede.

TTO 24 juli 2022

Dansen in pastel

tegen de machten wil ik zingen
tegen het onrecht klinkt mijn spel
tegen de angsten danst de liefde
tegen de zekerheid kleurt pastel

tegen de haat spreekt de beweging
tegen het duister bloeit het zicht
tegen de dood dicht ik geboorte
tegen het kwaad speelt het licht

Rieke Mes

TTO 17 juli 2022

Homilie viering Rony
Document

TTO 10 juli 2022

Wees dankbaar

Wees dankbaar voor wat je hebt.
Je wil niet weten hoeveel mensen er zijn die willen hebben wat jij hebt.
Als we niet dankbaar zijn voor wat we al hebben,
wat doet ons dan geloven dat we gelukkig zouden zijn met meer?
Wees vandaag lekker dankbaar voor alle problemen die je niet hebt.
De ontevredenheid wordt groter als we voortdurend denken een grotere auto,
een mooier huis, de nieuwste kleding of meer salaris nodig te hebben.
Dankbaarheid is het medicijn voor deze ontevredenheid.
Ik werd vanmorgen wakker. Kon kleren aantrekken.
Er was stromend water. Ik kon eten en drinken.
Het leven is goed. Ik ben dankbaar.

Met dank aan 4Positiviteit

TTO 22 mei 2022

Vrede laat Ik u, mijn eigen vrede geef Ik u, een andere vrede dan de wereld te bieden heeft.

Inspiratie voor dit weekend vonden we bij Ludo Vandevelde, vroeger werkzaam in Guatemala,
El Salvador en Nicaragua. Hij bouwt verder op de homilies van Mgr. Romero.

Uit het evangelie van de 6de Paaszondag Johannes 14, 23-29
"Vrede laat Ik u, mijn eigen vrede geef Ik u, een andere vrede dan de wereld te bieden heeft." (Joh. 14,27)

Een vrede die ontstaat en groeit in de mate iemand als leerling van Jezus – dat is dus als christen – er in lukt:

1) barmhartig te zijn voor de mensen rondom,
(2) vergevingsgezind te zijn en bereid om zijn vergeving te ontvangen,
(3) te leven vanuit een fundamenteel basisvertrouwen in het Leven,
(4) Jezus te ontmoeten in arme en lijdende mensen,
(5) niet zomaar door het leven te rollen en op te gaan in alle nieuwigheden en aangeprate noden, maar eenvoudig te leven, tevreden met kleine dingen,
(6) te midden van pijn, onmacht en eenzaamheid, en soms met opstandigheid, toch houvast te vinden bij de Levende,
(7) net zoals Jezus tijd te maken voor de stilte en gelovig biddend te luisteren naar Zijn Woord,
(8) niet op te houden solidair te delen met lijdende mensen over de hele wereld en zo ook met hen te kunnen bidden,
(9) met anderen op te trekken, gemeenschap te vormen als hoopvol voorteken van Gods Rijk,
(10) of om het met één zin te zeggen: mensen rondom gewoon lief te hebben, en getuige te zijn van Gods Liefde voor elke mens.

TTO 8 mei 2022

Moederdag in drie teksten, elk met een eigen toon.

Een werkweek van vijf dagen
Bestaat voor moeders niet
Elke dag dezelfde klusjes
Elke dag hetzelfde lied

Moeders worden nooit ontslagen
Raken nooit hun baantje kwijt
ze worden gewoon moeder
En ze blijven het altijd

En daarom, lieve moeder
Wordt jij vandaag verwend
Omdat jij elk jaar, alle dagen
Mijn eigen lieve moeder bent.

 

Moederdag viel dit jaar op 8 mei,
Herdenkingsdag van het einde van Wereldoorlog II
en van de overwinning op het Nazi-regime.
De 8 mei-coalitie organiseerde in Breendonk een plechtigheid
om ook in onze tijd geen kans te geven aan extreem-rechts.
De initiatiefneemster Ellen Desoete eindigde haar toespraak met een tekst
die gegrift staat op een monument in het vrouwenkamp Ravensbrück.

Zij zijn moeders en zusters van ons allen.
Jullie zouden vandaag niet vrij kunnen leren, noch spelen.
Misschien waren jullie zelfs niet geboren als deze vrouwen
hun tedere lichamen niet als schilden tegen de fascistische terreur hadden opgesteld.

 

Moeders
naar Kolet Jansen

Moeders te veel idealiseren legt extra druk op hun schouders.
Maar het mag gezegd worden: een moeder is vaak een eerste doorkijkje naar God.
Moeders heb je in soorten. Er zijn knuffelmoeders en praatmoeders.
Er zijn moeders die helemaal opgaan in koken en kleertjes naaien voor hun kroost
en andere moeders, die het zorgen liever beperken tot een paar uur per dag.
Er zijn moeders die urenlang enthousiast meespelen met hun kinderen
en andere moeders die tijdens een spelletje stiekem hun berichtjes checken.
Er zijn moeders met een partner die meevadert of –moedert
en moeders die het in hun eentje proberen te rooien.
Er zijn strenge moeders en moeders die alles goedvinden
en een heleboel moeders daar ergens tussenin.
Er zijn moeders met volle-nest-stress en moeders met het lege-nest-syndroom.
Er zijn moeders mét kinderen en moeders zonder kinderen, soms tot hun groot verdriet.
Die laatsten moederen dan over hun collega’s, hun vrienden of hun buren, of zijn vol overgave tante of meter.

TTO 27 februari 2022

We zijn sprakeloos en toch...

image-20220301012031-1

image-20220301104202-2

TTO 13 februari 2022

Op deze 'zesde zondag door het jaar' lezen wij
de zaligsprekingen in het evangelie van Lucas 6,17.20-26.

Zaligsprekingenlied

Zalig zij die arm zijn van geest
Want hun behoort het rijk
    Verdrukt of uitgesloten zijn
    In liefde hoort elk mens erbij


Zalig zij die zacht zijn van gemoed
De Heer belooft hun het land.
    Geduld en deemoed maken rijp
    De vruchten van verbondenheid

Zalig zij die treuren in hun hart
Want zij worden getroost
    Verlangen leeft in elke mens
    Geen pijn, maar heil de diepste wens.

Zalig zij die hongeren en dorsten
Naar gerechtigheid
    De zorg dat niemand iets ontbreekt
    Geeft kracht die zin aan ’t leven geeft

Zalig wie barmhartig kan zijn
Barmhartigheid is zijn deel.
    Wie met zijn hart een berm maakt
    Vergevend bij de mensen waakt

Zalig zij die zuiver zijn van hart
Want God is voor hen licht
    Als mensen openhartig zijn
    Kan ’t leven levengevend zijn

Zalig zij die vredestichters zijn
Want zij zijn kinderen gods
    De onrust die ons groeiend maakt
    een mens die ’t zoeken met ons draagt

Zalig die vervolging om mij lijden
De hemel behoort hen toe
    Verbittering voert naar de dood
    Breng vreugde aan de mens in nood.

En van Jos Vermeulen kregen we als tip een tekst van zijn broer.

Tweeduizend tweeëntwintig

De tijd zit niet zo goed in zijn heden …
Wat mag weer wel? Wat mag niet?
Wat wil morgen? Wat wou het verleden?
Ligt hoop nog in het verschiet?

Alsmaar versnellen? Dan tóch weer trager?
Mag gisteren morgen zijn?
Wie antwoordt wàt dan? Wat wil de vrager?
Wie zet een punt aan de lijn?

Wat sluit opnieuw de kring van verbanden?
Waar laat de troost het schrale?
De vragen mogen nu langzaam landen
bij het gewone … bij het normale.

Luk Vermeulen

TTO 31 januari 2022

Vorige zondag zongen we:

Wij bidden en vieren, verzamelen ons
tegen het elk voor zichzelf,
tegen de angst voor anders en vreemd,
tegen de lege, de eenzame dagen:
opdat wij een nieuw vertrouwen wagen.

 

Voor dit weekend vonden we - hierbij aansluitend - deze teksten:

Soms duidt veelheid en verscheidenheid op rijkdom.
Het vraagt tijd en inzicht om die rijkdom te ontdekken.

Soms duidt veelheid en verscheidenheid op onrecht.
Het vraagt moed en vastberadenheid om wat krom is, recht te trekken.

Wijsheid en een groot hart zijn nodig om het verschil te zien.    

(uit de viering 'Wij zullen één van ziel zijn lichaam worden')

 

Je bent zo
mooi
anders
dan ik

Natuurlijk
niet meer of
minder
maar

Zo mooi
anders,

Ik zou je
nooit

Anders dan
anders willen

uit: 'Vertel hoeveel ik van je hou', 1998 Hans Andreus

TTO 16 januari 2022

Een nagelaten boodschap van Hilde Vanputte (eerste vrouwelijke pastor bij KAV)

image-20220117000926-1

En nog eentje, in de sfeer van nieuwjaar. Laat er vreugde zijn om wat in schoonheid werd beëindigd Steek de vuren aan voor de belofte van een gloednieuw jaar Kris Gelaude

TTO 2 januari 2022

Ik wens

 

Ik wens dat je
net als de herders
voor niets hoeft te vrezen,
dat je van onrust mag genezen
en dat je in kinderogen
Gods vrede mag lezen.

Ik wens dat je
net als de wijzen
je moedig op weg durft begeven,
dat je iets van je gaven zal geven
en dat je verbonden met velen
hoopvol zal mogen leven.

Ik wens dat je
net als Jezus’ leerlingen
met moed en inzet mag werken,
mensen in nood mag bemerken
en dat je bij velen ’t vertrouwen
kan helpen versterken.

Ik wens dat in je eigen hart
in het komende jaar
een redder mag wonen
om zo van binnenuit
aan ieder mens
Gods liefde te tonen.

Frans Weerts.

De doodgewoonste dingen(Willem Wilmink/Passe-Partout)

De doodgewoonste dingen die brengen mij tot zingen
Ik zing van al het mooie dat ik zie
Het dagelijkse leven is m'n allermooist gegeven, in harmonie of melodie
Soms zie ik het vervagen, dat zijn de trieste dagen
Die brengen mij dan even van m'n stuk
Refrein
Maar meestal zijn de dingen als de vogels die mooi zingen Van eindeloos geluk.

De hebzucht van de mensen, moesten we meer verwensen
Je ziet met angst en beven het oppervlakkig leven
Van nooit tevreden mensen om je heen. Het ego is me alsmaar nummer 1
Maar rijkdom doet bedriegen, de mooiste droom vervliegen
geluk is simpel, dat geldt algemeen.   
Refrein
Maar meestal zijn de dingen als de vogels die mooi zingen Van eindeloos geluk.

De wijsheid die we wensen, leeft onder alle mensen
In alle regionen vaak onder doodgewonen
De wijsheid die geluk voor ogen heeft
En iedereen voldoende kansen geeft>
Om in dit korte leven elkaar geluk te geven
Gelukkig doen waarvoor de mensheid leeft.
Refrein
Maar meestal zijn de dingen als de vogels die mooi zingen van eindeloos geluk.
 

TTO 21 november 2021

Altijd is er een weg

'Als je geen woorden vindt, begin met te luisteren.
Als je naar inzicht zoekt, open de ramen.
Als je geen uitkomst ziet, leer om te wachten.
Als je weinig geduld hebt, oefen het zaaien en oogsten.
Als je geen inspiratie vindt, ga dan de straat op.
Altijd is er een weg.

Als je een droom hebt, durf te springen.
Als je met vragen zit, ga ermee in de wind staan.
Als je soms vleugels mist, kijk genoeg naar de wolken.
Als iets moet groeien, laat het zijn gang gaan.
Als iets je lief is, hou het niet vast.
Altijd is er een weg.'

Kris Gelaude (uit: Zonder woorden kan je niet).

TTO 7 november 2021

Wij komen hier tezamen

6 november vierde Rony Timmermans
-zonepastor van Kesselinde-
zijn 50 jaar priesterwijding.
In de parochiekerk van Linden
zongen we dit lied bij het begin van de viering.

Wij komen hier tezamen Heer
want dat verbindt ons meer en meer
tot de gemeenschap die Gij dacht
toen Gij de mens tot leven bracht

Blijf ons omhullen met uw droom
die ons kan dragen als een boom
waarin de vogels met hun zang
U loven heel hun leven lang

Zingen zij niet Uw liefde uit
in hun zilveren gefluit?
Laat ons, als zingende vogels zijn
helers van elkaars zorg en pijn

Rudi Thomassen

TTO 15 oktober 2021

Voorbij alle woorden

Voorbij alle woorden die ons bestormen
is er een diepte, waar we werkelijk horen...

Voorbij alle gedachten die continue stromen
is er een heiligdom, waar we werkelijk wonen...

Voorbij al het geraas dat ons soms aanvliegt
is er een vleugelslag, waar we werkelijk rust vinden...

Voorbij alle stormen die ons soms omver blazen
is er een luwte, waar we werkelijk landen...

Voorbij alle innerlijke pijn die ons verzwaart
is er een oase. waar we werkelijk licht zien...

Voorbij alle roerselen die ons uit onze rust halen
is er een baken. waar we werkelijk kunnen zijn...

Voorbij de woorden, de gedachten het geraas, de stormen
de innerlijke pijn en alle roerselen
is er STILTE om in te verblijven...


auteur onbekend

Langzaam sterft

Langzaam sterft wie niet reist,
wie niet leest, wie geen muziek beluistert,
wie geen charme in zichzelf vindt.

Langzaam sterft wie zijn gevoel van eigenwaarde vernietigt
en wie zich niet laat helpen.

Langzaam sterft wie slaaf wordt der gewoonte,
elke dag dezelfde wegen herhaalt,
wie niet verandert van routine,
wie zich niet eens durft kleden in een nieuwe kleur
of niet praat tegen onbekenden.

Langzaam sterft wie passie mijdt,
met haar wervelende emoties,
juist die welke de redding zijn voor de glans in de ogen, en voor harten in verval.

Langzaam sterft wie niet verandert als hij ontevreden is over werk of liefde,
wie het zekere voor het onzekere niet riskeert om een droom achterna te gaan,
wie zich niet toestaat om minstens één maal in zijn leven te vluchten van alle goede en verstandige raad.

Leef vandaag! Handel vandaag! Durf vandaag!
Laat je niet langzaam sterven,
en vergeet niet om gelukkig te zijn.

Auteur onbekend

TTO 19 september 2021

Een zegen

Al wat een mens geluk kan geven
draag je van binnen met je mee:
'zoek het niet hoog of over zee'
het staat al in je hart geschreven.

Een stem is het, ons doorgegeven,
die zegt: Ik zal er zijn voor u.
Laat je gezeggen, hier en nu,
en kies de ware weg ten leven.

Wie antwoord aan de stem durft geven,
weet zich geboren en bemind,
ontvangt de vrijheid van een kind
en wordt van anderen een zegen!

Naar Deut. 30, 11-16

TTO 5 september 2021

Als tussendoortje een lied waar tuinders de wenkbrauwen zullen bij fronsen.
Jan van Opbergen gebruikt het beeld van het onkruid
voor mensen niet in tel in onze samenleving
waarin machtigen en rijken het voor het zeggen hebben.
Zoals 'onkruid' steeds terugkomt, komt de minste mens tot zijn recht.
Een echt bijbels thema die machtigen de wenkbrouwen doet fronsen.

LOOF HET ONKRUID (Jan van Opbergen)

loof het onkruid, wilgenroos en vlinderstruik,
de wouw en de klauw, de brem, het slangenkruid;
rode klaver, steppeheks omringd door varkensgras,
de duizendknoop, de klis, de kleine herderstas.

loof het onkruid, mensen, volken niet in tel
de laagsten die zuchten onder hoog bevel;
hongerslaven, krotbewoners, wijd en zijd verspreid,
bestempeld en geschuwd als last en minderheid.

Loof het onkruid, en gedenk het oude woord:
de minste zal lachen, leven ongehoord.
Onkruid wint, wat zeker is, het allerlaatst gevecht
en brengt de minste mens tot zijn verloren recht.

TTO 22 augustus 2021

Waarom vieren?

Om de weg te zien,
Om vertrouwen in de weg
Om niet alleen te gaan
Om helderheid te vinden die ons raakt
Om de droom van 'een nieuwe hemel en een nieuwe aarde wakker te houden
om te horen en te lezen hoe oud en nieuw hoe oud en nieuw die bijbelse droom is
Om te leren wat bevrijding is
Om schouder aan schouder elkaar te bemoedigen
Om weer te geloven in de grootste van alle beloftes: 'Ik zal er zijn'

Dominicus-gemeenschap Gent

 

Hoe verbind je dit met de dagelijkse zorgen?

Verdriet om een zieke vriend, een overleden familielid,
Stress vanwege geldgebrek, lange wachtlijsten, gevolgen van de overstroming, eenzaamheid,  …
Ongerustheid over corona, het klimaat, oorlogen ,..
Verzet tegen oneerlijke belastingen, hoge werkdruk, …
Vreugde over zingen, stappen, samenzijn, …

Palestijnse dadels

Je kan Palestijnse dadels bestellen; ze worden in Kessel-Lo geleverd.
Stuur een e-mail naar info@palestinasolidariteit.be vóór woensdag 25 augustus om 18u en vermeld de volgende informatie: 

  • Gekozen afhaalpunt:  Kessel-Lo,  
  • Naam
  • Indien iemand anders de dadels komt ophalen, graag ook deze persoon zijn/haar naam. 
  • Aantal dozen dadels dat je wenst te bestellen. 
  • Via overschrijving op de bankrekening van Palestina Solidariteit (BE64 5230 8014 8852). 
  • Voeg de volgende mededeling toe: "Dadels en [naam van je afhaalpunt], je naam"

Eén doosje dadels (900gr) kost 14 euro.

TTO 8 augustus 2021

Op 6 en 9 augustus 1945 werden de steden Hiroshima en Nagasaki door twee luchtaanvallen met atoombommen van de kaart geveegd.

In de maand augustus 2021 herdenken de Leuvense Vredesbeweging en Pax Christi Vlaanderen deze atoomaanvallen.

Met een 'vredeskansel' door Els de Groen op 1 augustus (vorige zondag) werd de herdenking geopend. 

 

Els is kritisch experte over kernstraling en houdt vanuit haar kennis een pleidooi voor weifelschap. Durven we de gevolgen te zien die wetenschappelijke ontdekkingen kunnen teweegbrengen? Durven we kritisch te blijven? En kiezen we uiteindelijk voor de sterke arm of de armen sterk?
 
Ook jonge Japanse studenten zijn bezig met herdenken en vooruitdenken. Het beeldend werk dat ze daarrond maken kan je nog de hele maand augustus zien in de tentoonstelling No More Hibakusha.
 
Vanaf 9 augustus is er ook de audiotour 'Leuven, voordat de bom valt'. Ontdek waar verhalen over kernwapens terug te vinden zijn in de stad Leuven.

 

Lees het verslag van de Vredeskansel met pleidooi voor weifelschap

 

Meer informatie over de audiotour 'Leuven, voordat de bom valt'

 

Meer informatie over de tentoonstelling 'No more Hibakusha'

 

TTO 25 juli 2021

De Herberg

 

Mens-zijn is een herberg.
Elke dag komen er nieuwe gasten.
Vrolijkheid, somberheid, laagheid,
even een helder moment
als een onverwachte bezoeker.

 

Verwelkom ze en bied allen een gastvrij onthaal.
Ook al zijn het een hoop zorgen
die jouw huis overhoop halen
behandel toch elke gast met respect.
Misschien ruimt hij bij je op
en maakt hij plaats voor iets anders,
iets fijns.

 

De sombere gedachte, de schaamte, de boosaardigheid,
treed ze lachend bij de deur tegemoet
en nood hen binnen.
Wees dankbaar voor wie er komt,
want ieder van hen is gestuurd als een gids uit het onbekende.

 

Rumi

 

 

Alleluia Buxtehude

 

https://www.youtube.com/watch?v=jOMnYNLpt7k

 

TTO 17 juli 2021

In verbondenheid met wie rechtstreeks of onrechtstreeks getroffen werd door de wateroverlast.

We delen een bericht van Hart boven hard:

 

 

Solidariteit met wie door de overstromingen werd getroffen | www.hartbovenhard.be

 

 

Kom binnen,
doe je jas maar uit.
Schil de onverschrokkenheid van je af.
Je mag hier jezelf zijn,
zittend op een kussen op het tapijt,
nieuwsgierig rondkijken
naar de vele herinnerdingen
elk met zijn eigen verhaal
waar jij beetje bij beetje
het jouwe aan vast kunt knopen,
zodat mijn huis
voor even
ook het jouwe wordt.

Rebekka Jonkers

 

Als er iets ergs gebeurt,
of iets ongelooflijk moois,
wil je dat aan iemand vertellen.
Iemand die onvoorwaardelijk aan jouw kant staat,
die geen detail te onbenullig vindt,
die wel twintig keer hetzelfde wil horen.
Iemand die met hart en ziel met je meeleeft
en dus net zo blij of verdrietig is als jij.
Iemand die je vasthoudt met handen of met woorden
als bijna alles te veel is.
Misschien woont hij of zij dichtbij
of juist aan de andere kant van de wereld.
Zo iemand noem je familie.

Kolet Janssen

TTO 11 juli 2021

Geloofsbelijdenis Hans Küng (1928-2021)

 

Ons leven is kort, ons leven is lang.

En vol verbazing kijk ik nu terug op een leven
dat zijn onverwachte wendingen
en toch zijn rechtlijnigheid had:
een leven van meer dan 31.000 dagen,
blije en droeve, wisselende,
die zoveel aan ervaringen met zich meebrachten,
in het goede en in het boze,
een leven waarvan ik vandaag toch mag zeggen: zo was het goed.

Ik heb onmetelijk meer gekregen dan ik kon geven:
al mijn goede invallen en mijn goede ideeën,
mijn goede beslissingen en mijn goede daden
zijn me geschonken, zijn door genade mogelijk gemaakt.
En zelfs waar ik een verkeerde beslissing heb genomen
en slecht heb gehandeld, heb jij me onzichtbaar geleid.
Voor alles waarin ik tekort ben geschoten, vraag ik om vergeving.

Ik dank jou, onvatbare, allesomvattende en allesdoorheersende,
oergrond, eerste houvast, oerzin van ons zijn,
jou die wij God noemen
jou, het grote, onzegbare mysterie van ons leven,
jou, de oneindige in al het eindigen
jou, de onuitsprekelijke in al ons spreken.

Ik dank jou voor dit leven met al het onverklaarbare en wonderlijke,
ik dank je voor al mijn ervaringen, de heldere en de donkere.
Ik dank je voor alles wat geslaagd is en voor alles wat jij ten slotte ten goede hebt gekeerd.
Ik dank je dat mijn leven een geslaagd leven mocht worden,
niet alleen voor mezelf, maar voor al degenen die er deel aan mochten hebben.

Het plan van ons leven, het verloop ervan met al zijn vergissingen en dwalingen ken jij alleen.
Jouw oogmerk met ons is ons niet van meet aan duidelijk.
Jouw gelaat kunnen wij, zoals Moses en de profeten, in deze wereld niet zien.
Maar zoals Moses in de rotsholte de God die voorbijging, mocht zien vanaf de rug,
zo mogen ook wij jouw hand, o Heer, in ons leven bij terugblik aan het werk zien
en mogen beseffen dat jij ons gedragen en geleid hebt en dat wat wij zelf beslist en gedaan hebben,
steeds weer door jou geleid werd ten goede.

Zo leg ik ook mijn toekomst in gelaten vertrouwen in jouw handen.
Of het nu vele jaren zullen zijn of slechts enkele weken,
ik verheug me over iedere nieuwe dag die me geschonken wordt,
en laat vol vertrouwen, zonder zorg en angst alles aan jou over wat mij nog te wachten staat.

Want jij bent als het begin van het begin en het midden van het midden
en zo ook het einde van het einde en het doel der doelen.

Ik dank je, mijn God, want jij bent vriendelijk, en jouw goedheid duurt in eeuwigheid. Amen.
Het weze zo.

 

 

De Zwitserse theoloog hield blijkbaar ook van de muziek van Mozart.

 

HAUSER - Clarinet Concerto (Mozart) - YouTube

https://www.bilibili.com/video/BV1CV411B7Qw/

TTO 27 juni 2021

Woensdag 23 juni was de dag van de mantelzorg.

Een aansluitend gedicht.

 

Als angst het bangst is
als je voor een ander vreest
en doodsbenauwd om iemand bent
van wie je houdt
dan ben ik van mijn leven
nooit zo bang geweest.

Als eenzaamheid is
dat je afstand houdt van dierbaren
omdat je voor hun leven vreest
dan heb ik mij nog nooit
als zo alleen beschouwd.

Wie voor zijn eigen vrijheid vecht
Die sneuvelt morgen.
Wie zich wil redden
moet voor ieder ander zorgen.

Ilja Leonard Pfeijffer, Pandemie

TTO 30 mei 2021

 

 

image-20210816163750-1

H. Drieëenheid icoon van Roebljov 1412 Tretjakov Galerij Moskou

 

Een week na Pinksteren viert de kerk het dogma van de Drie-eenheid. De verleiding is groot om even in de kast te duiken op zoek naar het werkje hierover dat ik moest maken tijdens mijn studie theologie aan het seminarie in Hasselt. Na 3 concilies gespreid over 125 jaar kwam dit dogma in de 4de eeuw tot stand…

Maar nee, ik ga geen opstel schrijven over het  leerstuk van de Drie-eenheid. Daar is het juist misgegaan.

Het heeft niet altijd zin om erover te theoretiseren, want het is poëzie.

1+1+1 is geen 3 maar 1.

In de dingen die er echt toe doen kloppen onze berekeningen niet meer. Drie-eenheid is de metafoor van de liefde. In de liefde is de som van alle optellingen 1.

1+1=1, maar ook 1+1+1=1, maar ook: 1+1+1+1+1+ enz. =1

Liefde is een stroom die eropuit is om alles wat op zichzelf bestaat een te maken;

luchtstroom, wind, geest.

De icoon van Roebljov zegt het wezenlijke: Vader (rechts), Zoon (in het midden) en de Heilige Geest (links doorschijnend) rond de beker wijn. De icoon is doordrongen van de H.Geest van Genegenheid en Liefde tussen hen…  Een samenzijn dat wervelend beweegt en overloopt …

Of om het met de woorden van Hermien te zeggen na onze heerlijke Pinksterviering buiten vorige week:

“Mijn hart loopt over”…awel het mijne ook…

Met dat heerlijke pinkstergevoel in de rug geef ik deze tekst van Kris Gelaude mee:

 

Begeestering
weerspiegelt het oneindige
onstuitbaar als een lopend vuur
een lied dat aanwaait met de wind
een druppel waarin schoonheid glinstert.

Reeds was zij oergedacht.
vruchtbeginsel
van alles wat bestaat
van wat in mensen kiemt
en open bloeit
van de bewaarde gloed
waaruit men plots weer vonken slaat

Begeestering
dringt zich niet op
in tekenen of godsbewijzen
Zij blijft onstembaar als een bries.
Ze zoekt niet om te overreden
en gaat haar eigen weg
al schrijvend in het zand
sprekend met zachte ogen

Zij is het ook,
die hand op onze ziel, die zegt:
Sta op.
Wees jong.
Maak vrij.
Kijk naar wat groeit.
Geloof in kleine dingen.
en ontdek de kracht
die sluimert in jezelf
Straal warmte uit
Breng blijheid voort
Bezing
En wordt de schepper
van een nieuwe wereld.  

Kris Gelaude

 

 

En nog dit uit een gebed aan de Geest van de Oude Abdij van Kortenberg:

En zie:
het werkt
want naast en rond mij
loopt Jouw kracht te binden
tot een samen dat overloopt
en verder reikt
dan nu en hier alleen.

 

Dat dit moge blijven gebeuren
gisteren
vandaag
en alle volgende dagen na Pinksteren
Een fijne Drie-eenheidszondag gewenst!

 

Ingrid Wezemael

Het voordeel van God zijn is dat je overal in kunt verdwijnen en alles kunt worden. Je bent sowieso al onzichtbaar, dus je kunt verschijnen als blinkend licht maar ook als wind of stem of vuur of engel, alles is mogelijk. Ook als dier. 

 

Ooit heeft God gedacht: Kom ik ga eens aan de mensdieren verschijnen als een ezel, misschien dat ze dan naar me willen luisteren. En zo deed God. God werd een koppige ezel, die meer zag dan het mensdier op zijn rug, bijvoorbeeld een groot gevaar op de weg. Dat mensdier, een zekere Bileam schold  hem uit en sloeg hem, maar de ezel verzette geen stap verder en zo redde hij het mensdier. Het heeft weinig geholpen mensdieren hebben niet zoveel respect voor een ezel.
 

Ook heeft God gedacht: kom ik ga aan de mensdieren verschijnen als een duif en God werd een prachtige duif, wit van onschuld. En de duif vloog rond met groene vredestakken in zijn snavel en daalde neer op de mooiste en edelste mensdieren maar de meeste mensdieren zijn niet zo dol op vredesduiven. Ze houden meer van gebraden duiven.
 

En God heeft gedacht: Kom ik verschijn als een mensdier en God verscheen in mensdieren, de één na de ander, en uiteindelijk in de allermooiste maar ze werden allemaal vermoord.
 

Toen dacht God: het heeft niet gewerkt, verschijnen als ding of dier of mensdier. Dan ga ik hoogstpersoonlijk wonen in de mensdieren zelf - in een stofje in hun brein. 

En verander ze van binnenuit.

 

Wim Jansen, theoloog en predikant in “Oh hemel zei de krokodil. 52 dierenverhalen voor jong en oud om zoiets als God ter sprake te brengen”, 2019

image-20210816163248-1

TTO 16 mei 2021

Het Israëlisch-Palestijnse conflict van 2021 was een gewelddadige escalatie van het Israëlisch-Palestijnse conflict sinds begin mei 2021. Het werd gekenmerkt door gewelddadigheden tussen de Israëlische en Palestijnse bevolking, evenals Hamas-raketaanvallen op Israël en Israëlische luchtaanvallen in de Gazastrook.

 

Volgende tekst, 15 jaar geleden geschreven, is nog steeds van toepassing.

 

VEERKRACHT

In mijn voortuin groeien weer ongenode gasten: esdoornscheutjes… Ik ben een slechte tuinier. Zie ik de scheuten op tijd, dan lukt het me nog ze uit te trekken.

Meestal echter zijn ze al te stevig geworteld. Uit gemakzucht knip ik ze dan af… met als resultaat het jaar nadien: een steviger stammetje met nieuwe blaadjes. Het stammetje wordt dan snel te dik voor mijn snoeischaar. Tot er niets anders opzit dan de spade erbij te halen.

Ik moet aan de esdoornscheutjes denken als ik ‘Resilience’(veerkracht) lees in de dagboekbrieven van Toine van Teeffelen. Als Nederlander, gehuwd met een Palestijnse, werkt hij in Betlehem voor het onderwijs en het vredeswerk. Toine vertelt hoe zijn vrouw Mary met de kinderen en haar bejaarde moeder aan een checkpoint door Israëlische soldaten tegengehouden wordt. Het enige alternatief is over de heuvel klauteren, niet te doen voor Mary’s moeder. Trouwens, onlangs werden mensen die het checkpoint trachtten te omzeilen door soldaten gepakt en geslagen. Gewoon mensen die naar hun werk wilden, of familie bezochten… “Laat je niet kisten”, zegt Toine later tegen zijn dochtertje, “we gaan terug naar het checkpoint, en eens zullen we erdoor geraken!”.

Hoe slagen onderdrukte mensen erin overeind te blijven? Ze hebben een enorme veerkracht en creativiteit. De ‘informele economie’ houdt miljoenen in leven. Krottenwijken, met bulldozers neergehaald, verrijzen weer op andere plaatsen…

Tijdens het uitgangsverbod in Bethlehem ontwikkelden mensen strategieën om toch buiten te komen, om mekaar te zien, om aan het levensnoodzakelijke te komen, om mekaar te waarschuwen voor naderende soldaten. Mensen organiseren zich, spannen samen, want alleen ben je te klein en te zwak. Na een tijd geven sommigen het op, moe gestreden, misleid en misbruikt. Door uitzichtloze ellende gaan mensen ten onder in agressie en geweld. We zien het iedere dag op tv. Maar toch duikt telkens weer die veerkracht op. Anders en onverwacht groeit het verzet, nieuwe verbanden worden gesmeed, nieuwe strategieën bedacht. Het is de strategie van de esdoornscheut: zo snel mogelijk zorgen voor een wortelnetwerk. Na iedere knip extra energie sturen naar de stam om steviger te worden.

En naast veerkracht is er nood aan solidariteit. Zoniet is het afgelopen.

Veerkracht én solidariteit: verder groeien, ook al ben je beperkt en gebroken. Telkens weer de kop opsteken, ook al worden je plannen de kop ingedrukt. Samenspannen, mekaar ondersteunen als de veerkracht verslapt, als de wanhoop toeslaat. Het leven vieren, blij om ieder teken van hoop, om elke stap vooruit. De dood te snel af zijn, geloven dat er altijd een nieuwe zaailing zal zijn.

Wellicht is dit geloven in Jezus’ verrijzenis.

Marie-Claire Ongenaert  uit: ‘Ademhalen de wereld rond’ Broederlijk Delen 2006

 

 

Zegen ons…

Zegen ons met kalmte tegen crisis.
Zegen ons met rust tegen onrust.
Zegen ons met verzet tegen angst.
Zegen ons met moed tegen onzekerheid.

Zegen ons met hoop tegen slechte voorspellingen.
Zegen ons met creativiteit tegen berusting.
Zegen ons met doorzettingskracht tegen gelatenheid.
Zegen ons met opgewektheid tegen bedruktheid.
Zegen ons met humor tegen gezeur.
Zegen ons met een wereldwijde blik tegen navelstaarderij.
Zegen ons met kwaliteit tegen kwantiteit.
Zegen ons met nieuwe toekomst.

Jean-Paul Vermassen

Swipe